Był jak zwykle pracowity, dla nas - trenerów i dla naszych uczniów. Była rodość zwycięstwa i .... zdarzały się chwile zwątpienia, po nie do końca udanych startach. Ale nad wszystkim czuwał DUCH NASZEGO TANECZNEGO BAKCYLA. Cieszył się ze zwycięstw i łagodził chwile smutniejsze. Jednym słowem jesteśmy trochę zmęczeni, ale jak zawsze szczęśliwi, że możemy pracować realizując i przekazując naszą pasję. Jak co roku potwierdza się stara prawda: rób w życiu to co lubisz, a nie będziesz musiał nigdy pracować.
Ale żeby tak łatwo nie było, to najpierw trzeba coś polubić, i to nie tak powierzchownie, tylko całym serduchem i duszą, włożyć pracę i pielęgnować swoje drzewko Pasji tak, aby pięknie się zakorzeniło i rosło.

I jak w przypadku każdej roślinki trzeba o nie dbać, podlewać, chronić przed wiatrem i mrozem. My wam w tym pomożemy, a jak dołączą do nas Wasi rodzice, to po pewnym czasie urośnie piękne i rozłorzyste. W jego gałęziach i liściach będa dobre emocje, umiejętności, miłe wspomnienia i .... duch Bakcyla:). Takiego drzewa Wam (i sobie) życzymy - a najlepiej kilku .... bo przecież lasy (szczególnie te składające się z TAKICH DRZEW) są w tej chwili tak bardzo wszędzie potrzebne.. (AF)

P.S
Znowu "wysłaliśmy w świat" kolejną grupkę maturzystów. Ich drzewka wyglądają całkiem okazale:). Jesteśmy przekonani, że nawet w przypadku gdy nie będą chcieli dalej się nimi opiekować, są już na tyle mocne, że zawsze znajdą w ich cieniu bezpieczne miejsce - jeśli zajdzie taka potrzeba.