Wszystko co dobre kiedyś ma swój koniec - zakończyliśmy tegoroczny obóz taneczny. Co roku w tym momencie przychodzą refleksje. Obóz to koniec jednego tanecznego roku i jednocześnie początek kolejnej przygody z tańcem dla nas i naszych uczniów. Jak zawsze zdobyliśmy podczas obozu kolejne doświadczenia. Nasi tancerze turniejowi powiększyli swoje umiejętności, ich młodsi stażem koledzy mogli zobaczyć jak wygląda prawdziwy taneczny trening i też mogli mocno popracować. My jako nauczyciele i właściciele tarnobrzeskiej Samby, po raz kolejny mieliśmy okazję do dumy tak z jednych jak i drugich. Chcę przez to powiedzieć, że dostrzegamy nie tylko postępy taneczne naszych uczniów. Wiemy i widzimy jak podczas obozu pokonują swoje drobne słabości i zdobywają umiejętności z tańcem nie związane, ale które na pewno kiedyś im się przydadzą. Tak więc gratulujemy Natalce, że po trzech dniach ciężkiej tęsknoty, razem z nami i mamą ją pokonała i z prawdziwie wielkim Sambowym uśmiechem dotrwała do końca obozu. Zauważyliśmy też sukces Agnieszki, która po raz pierwszy (chyba) pokonała swoją chorobę lokomocyjną i bez tabletki przejechała 40 km, po krętych beskidzkich drogach, nie rzucając za przeproszeniem "pawia". Widzieliśmy jak wielu z was stawało się bardziej samodzielnymi i odpowiedzialnymi. I tak już całkiem na koniec dziękuję naszej obozowej kadrze, tej doświadczonej i tej młodej. Doświadczonej za profesjonalizm w każdym calu i szkolenie tych młodszych. Młodej za entuzjazm, energię, kreatywność i aktywność i... za to że są chodzącym dowodem na to, że warto z nimi pracować, bo po wielu wspólnych latach wyrastają z nich ludzie na których można polegać - tegoroczna "młoda kadra" to w 100% nasi byli wieloletni tancerze - popatrzcie na kilka ostatnich fotografii na następnych stronach.
57/59
